Ze hebben het allemaal.
Die levende musea.
Die prachtige steden en stadjes waar alles nog precies is als honderden jaren geleden.
Waar dat al dan niet zorgvuldig in stand gehouden wordt.
Ze worden bezocht door duizenden en duizenden mensen.
En wat doen die mensen?
Winkelen!

(O. En wat op dit fotootje misschien niet al te zichtbaar is, is het van ergernis vertrokken gezicht van N., die heus niet homofoob is, maar na al dat heerlijke fietsen over de mooie Moselradweg wel een beetje moeite heeft met de winkelende massa. Maar dat ik toch een fotootje wilde maken. Perse. En dat ik dan ook nog moest piesen en koffie wou enzo…)

Ik zou juist heel blij kijken als ik na 600 kilometer fietsen ergens kon stoppen.

Ja precies!

;-)

Nou, als ik niet moest piesen en ook geen koffie hoefde dan zou ik ook niet zo blij kijken denk ik.
Maar…ik moet die dingen meestal ook wel.

Een kleine break is toch niet teveel gevraagd?
Ziet er gezellig genoeg uit hoor. :-)

Kaffee mit Kuchen?

Ah, je man..!

Aha, dis is de meneer waarmee je door de wereld fietst. Hallo N.!
Enne, aparte invuling van het woord “homofoob” ;)

Commenting is not available in this weblog entry.