(vervolg)

Op weg naar mijn werk vanuit mijn nieuwe huis fiets ik dichter langs de Euromast dan ooit. Ik kan hem als het ware aanraken als ik mijn arm uitsteek.
Mogelijk rijd ik ‘s ochtends zelfs over de plek waar Thomas neergekomen is. Maar omdat ik niet weet waar hij precies gevallen is kan ik de plek ook niet omzeilen.

Beetje luguber idee.
Maar zo is de werkelijkheid: ongepolijst en onpartijdig.
Die ontziet niks of niemand.
Ook geen lieve zeekomkommers, nee.

Toch.
Sinds ik op de Euromast was op Thomas’ sterfdag is er iets veranderd.
Tussen hem en mij.
Tot dan was zijn dood en alles wat er omheen gebeurde deel van het heden.
Van het acute ongeduldige nu.
Moest ik mijn leven zien te vormen om dit gegeven heen.

Daarna is er meer rust gekomen.
Berusting misschien ook.
Ik hoef me niet meer af te vragen hoe het zal zijn daar boven.
Of in de lift.
Ik weet ook dat het niet mogelijk is om nog iets van hem terug te vinden waar dan ook.

Thomas is definitief eigendom van het verleden.
Het verleden is een ijdeltuit.
Het laat zich graag beschrijven, bezingen, beroemen of bewenen, maar het geeft nooit iets terug.
Niet echt.

 

 

 

oef, heftig!

wat hard is dat toch. maar ik vind het zo goed dat je die toren op bent gegaan, ‘m eigenlijk een beetje hebt toegeeigend. en alle mooie teksten over het verleden ten spijt, een mens van vlees en bloed komt er niet door terug. maar zit wel voor altijd verankerd in jouw geestesoog. en dat kan niemand je afnemen.

nooit iets terug ...
: ) *

maar ‘t laat je nooit meer los…

dat een zeekomkommer zo sterk kan zijn…

Intens. Mooi. De slotalinea! Ik heb dit logje - en een aantal logjes van de afgelopen periode - met bewondering gelezen.

prachtig stukje, ik ben ontroerd

Ik ben altijd even van slag als ik hier lees, door de kracht en wijsheid. Dank je!

Het verleden is volgens mij juist redelijk blanco. Het is de mens die er een kleur, herinnering en smaak aan geeft…

Zo mooi hoe jij de feiten bij de kladden grijpt. Daar heeft de waarheid niet van terug.

heb je ook spelletjes op je site
dat zou cool zijn en niet zo saai als dat ie nu is

lolkiplolkip i’m a lolkip

ik heb stinkdieren gezien die een lkkr parfum op hadden

een zeekomkommer is een komkommer in de zee

Ik zou er een iets leukere site van maken door middel van spelletjes en misschien ook nog grappige plaatjes.

hoi ik hou niet van zeekomkommer ik moet daar van een wortel in me anus steken

iedere dag checken maar er komt maar niks nieuws alles ok?

Commenting is not available in this weblog entry.