Behalve enige tienduizenden andere voordelen van een zonnige zomer is dit een zeer gemiste.
Als de zon schijnt kan je schaduw maken.
Schaduw is goed.
Misschien zelfs beter dan reflectie.
Reflectie is ook fijn, maar gaat wat mij betreft over het zoeken naar hoe het is.
Schaduw, dat gaat over mogelijkheden, hoe het zou kunnen zijn. Met schaduw kan je meer kanten uit.
Vinnik.
Dat je heel klein bent maar een hele grote schaduw werpt bijvoorbeeld.
En dat je dan eigenlijk ook een soort van zo groot bent.
Tijdelijk.

Soms doe ik dat hier. Ik maak een stukje met een zonnetje erin, dat ik vol goede moed op stap ga en nieuwe dingen en bla bla bla.
En dan maak ik zo een mooie grote schaduw.
Maar eigenlijk ben ik dan nog steeds zo klein en kwetsbaar.

En weet je, het helpt!

Ja zo werkt dat met stoere dingen roepen, je gaat er zelf een beetje in geloven… :-)
Mooi plaatje.

Het is het belangrijkste dat het helpt en niet hoe het werkt.

Mooie vergelijking

Toevallig las ik vorige week ergens iets over schaduw.

‘Wie zijn eigen schaduw niet kent, staat ook nooit in het licht’.

schaduw is zo gaaf ! en bijna altijd gaver dan dat wat ‘m maakt…
Peuter en ik houden helemaal dol van schaduw en doen vele spelletjes ermee… grasfiguurtjes maken is ook leuk.

en als je uit je eigen schaduw weet te stappen, draait de wereld om jou !

Wie in jouw schaduw staat, heeft een mooi plekje gevonden…
Van harte,

Schaduwen zijn helemaal het, ik werp ze met die reden zoveel als maar mogelijk ;-)
U blijft maar mooi schrijven overigens.

Als het helpt is het goed!

Commenting is not available in this weblog entry.