 |
Als ik een cadeautje krijg en het is mooi ingepakt, zou ik het ’t
liefst zo willen houden. Maar ja dat is niet zo aardig voor de gever
en begin ik het heel voorzichtig open te maken.
Bij dit cadeautje is dat niet zo moeilijk, ik hoef alleen maar de
strik los te trekken. En kijk wat een allerliefst kleine schaaltjes
in leuke kleurtjes er tevoorschijn komen.
Kan ik later lekkere Japanse mixjes in doen en pindaatjes. Het doosje
met strik maak ik weer in orde en krijgt ook een plaatsje.
Kek cadeautje hoor An! |
|
|
Gefietst.
Ja dat heb ik.
Sjesus wat een wind.
Het was nog niet eens zo'n lange tocht.
60 kilometer valt best mee.
Maar niet als je de helft met een straffe tegenwind moet doen.
Helaas.
Het stuk langs de Waalhaven
en de Botlek
was wel leuk.
Vooral bij die plekken waar we als kind rondzwierven.
Soms was je hele dagen van huis. Liep je bij de Shell ofzo, daar had
je een fietspad heel dicht langs het fabrieks terrein.
Of de Botlekbrug overlopen en dan daar in een soort niemandsland terechtkomen.
Dingen vinden. Daar een spel mee aanrichten.
De terugweg door het Westland was een stuk saaier.
Almaar landweggetjes enzo.
Pijn in mijn knie, harde wind, en in de verte de blauwe rug van N.
Wel mooi hoor dat blauw met groen.
Maar dat zag ik thuis pas
|
|
|
