(klik)

We hebben weer een hoop te vertellen aan elkaar maar het doel is om naar je vitrine te kijken bij het CKB.
Dat ziet er goed uit, de voorwerpen die je gemaakt hebt maar ook hoe het totaal beeld eruit ziet. “Precies goed”. En ik koop enkele werkjes van je die we samen in gedachten al in m`n vitrine kast (die ik nog niet heb) plaatsen.



Al lopende en pratende belanden we op een terrasje en nemen een aangekleed broodje waar we gelijk voor de hele middag genoeg aan hebben. We lopen langs voor mij oude en nieuwe (botanische tuin) plekjes. Zo is de looptunnel onder de oude maas door, voor mij een klassieker.


Hoe oud zal ik geweest zijn, 7 jaar?, toen ik met m`n twee broers en zus vanuit Hoogvliet helemaal naar Rotterdam liep. Eerst bij oma in Rotterdamzuid langs.
Oma kocht mijj met een dubbeltje om, om de roltrappen van de looptunnel op te durven. Want dat was eng, brrrrr, en stijl. Maar ik deed dat toch maar weer en zo liepen we naar de binnenstad.
Later deed ik al die spannende dingen weer met jou.

(klik)

(klik)

Bijkletsen schijnt bij ons altijd lopend te moeten gaan. Tjonge jonge wat sjouwen wij altijd een end rond, als jij hier bent. Van hot naar her en ook weer terug.
Wat dat betreft zijn we net zulke zwervers als vroeger. Al bespraken we toen gans andere dingen. Haha.



Maar de intensiteit van ons geklets en de vanzelfsprekendheid blijven.
Dat we nooit lang hoeven bedenken waarheen we zullen lopen, of we links of rechts gaan.



Of dat we dit soort opslagplaatsen langs de haven allebei steeds weer even mooi vinden. Het verbaast ons allemaal niets. Maar eigenlijk is het best bijzonder.

(klik)