Er was een tijd dat ik anti-tv was. Dat moet ongeveer honderd jaar geleden
zijn. Toen T. nog klein was en ik niet wilde dat hij zo'n televisiekind
werd. Ha.
Inmiddels ben ik degene die verslaafd is aan beeldschermen.
Televisie, computer, als ik thuis ben staat er altijd wel één
aan. Vaak allemaal tegelijk. En ik zie alles. Soaps, kletspraat, slechte
films, koningsdrama's, you name it. Ik vreet het allemaal.
Maar ik
kijk eigenlijk maar zelden. Het staat op. Zoals je de radio
aan hebt. Er komt van alles voorbij, terwijl je zelf bezig bent met andere
dingen.
Soms heb je een fijne serie zoals Cold Feet, of een mooie thema-avond
bij de VPRO. Daar ga ik dan wel voor zitten, of liggen, want ik heb er
bij mijn bed tegenwoordig ook een. Zo erg is het al met mij.
(klik)