Rotterdams Amusement - Roland Vonk



	Misschien vraagt u zich af van wie deze site komt. Van mij, Roland Vonk. Hierbij iets over mij. Geboren in Palembang, Indonesië, waar mijn ouders lang hebben gewoond. Toen ik 1,5 jaar oud was (in 1961) naar Nederland. Opgegroeid in vooral Berkel en Rodenrijs, Warnsveld en Schiedam. Sinds 1980 woon ik in Rotterdam, waar ik rechten heb gestudeerd aan de Erasmus Universiteit, en waar ik ben gaan werken als journalist en programmamaker. Vanaf 1984 in touw geweest voor de huis-aan-huisbladen van Randstad Edities (later: De Maasstad), voor de krant Het Vrije Volk (opgegaan in het AD/Rotterdams Dagblad), voor diverse Rotterdamse tijdschriften, voor Stads TV Rotterdam, voor TV Rijnmond en voor Radio Rijnmond. Ook zes jaar lang de agenda Rotterdam op Zak gemaakt, vol informatie over de stad.
			Daarnaast: diverse programma’s voor de Vpro radio, en artikelen voor landelijke kranten en tijdschriften, onder meer over Brazilië, een land waarvan de muziek me lang geleden heeft gegrepen. Ben er ook vaak geweest. Sinds de zomer van 1998 ben ik wekelijks op Radio Rijnmond te horen met het programma Archief Rijnmond, waarin aandacht is voor oude plaatjes, curieuze opnamen, onbekende teksten en vergeten artiesten uit de regio Rijnmond. Mede voor dat programma bouw ik een soort regionaal muziekarchief op. Een archief van grammofoonplaten, cd’s, cassettes, boeken, krantenknipsels, artiestenfoto’s, bladmuziek en alles daar omheen.
	Sinds begin 2010 zet ik dat archief ook in voor een amusements-pagina in de tweewekelijkse gratis krant De Oud-Roterdammer. Uiteindelijk moet dat leiden tot een boek. In de aanloop daartoe is er deze site waarop de informatie groeit.

	Ook op Radio Rijnmond: + Het Opkamertje (programma met muzikale curiosa uit de hele wereld) + De Muzikale Voddenman (huisbezoeken aan mensen met bijzonder geluidsmateriaal) + JazzNaZess (gelegenheidsprogramma’s rond het North Sea Jazzfestival) Op TV Rijnmond: + Onbelangrijke Plaatjes (incidenteel programma rond oude grammofoonplaten, weet niet of het nog eens terugkeert) Boek- en cd-uitgaven: 1999 CD Bar Intiem – Cornelis Pons (eigen beheer Roland Vonk) 2000 Boek & 2 cd’s: Breng mij naar Rotterdam terug, deel 2 2000 CD De Schatten van Noord (liedjes van het Oude Noorden van Rotterdam) 2001 CD Toen wij naar Rotterdam vertrokken (bekende Rotterdamse liedjes door allochtone muzikanten uit de Maasstad) 2001 CD bij het boek ‘Het lied van Feyenoord’ 2005 Boekje over Rotterdamse liedjes voor de Centrale Discotheek Rotterdam 2005 CD Albert de Booy (geluidsrestauratie voor deelgemeente Kralingen-Crooswijk) 2009 De Muzikale Verleiding (boek met twee cd’s vol Nederlandse reclameliedjes, geluidsrestauratie gedaan) 2010 Tien over Toen (boek plus cd van OorlogsVerzetsMuseum Rotterdam, montage gemaakt voor cd) Nevenactiviteiten: + lid Straatnamencommissie Gemeente Rotterdam + jury Euro+ Songfestival voor ouderen En wat heb ik zelf aan muziek gedaan? Rond m’n elfde begonnen met gitaarspelen. Eerst les gehad aan de muziekschool in Zutphen, daarna jaren lang aan de muziekschool in Schiedam. In de periode 1975-1981 heb ik in diverse hobby-bandjes gespeeld. In 1975, op m’n vijftiende, met schoolvrienden in Schiedam een bandje begonnen, Aurelius Pontifex (afgekort: AP). Covers en eigen werk. Ik speelde elektrisch gitaar. Het was allemaal niet heel goed, maar we hadden er lol in en we traden zo af en toe ook op. Het eerste optreden op een podium, in de aula van onze school, Spieringshoek in Schiedam, heb ik meegemaakt in een staat van bewustzijnsvernauwing. Voor mijn gevoel zweefde ik een halve meter boven de grond met m’n gitaar. De mensen in de zaal zag ik als door een lange koker. Het was allemaal erg spannend. Voor mijn eindexamen van het gymnasium kreeg ik in 1977 een saxofoon. Ik heb iets van vier jaar les gehad aan wederom de muziekschool in Schiedam, ook nog in het harmonie-orkest van de muziekschool gespeeld, maar de muzikaliteit waarvan ik hoopte dat die diep in mij verborgen lag kwam op saxofoon toch niet meer naar de oppervlakte dan op gitaar. Aan de muziekschool ook nog theorie- en pianoles gehad. En gitaar en basgitaar gespeeld in de big band van die school. In 1977 maakte Aurelius Pontifex plaats voor Shout Knock-Out & The Rock ’n’ Roll Patrol. Nieuwe zanger en drummer, verder dezelfde leden. Muziek: rock ‘n’ roll. Ook weer niet echt goed, maar geregeld mee opgetreden. We droegen een soort uniformen, met petten die mijn vader betitelde als ‘fascisten-petten’. In werkelijkheid ging het geloof ik om overjarige hoofddeksels uit het gevangeniswezen, gekocht in een dump-zaak. We droegen ook wel eens lange motorjassen, die ik bij elkaar had gescharreld op de rommelmarkt onder het – toen nog – luchtspoor aan de Binnenrotte. Aanzienlijk burgerlijker, en wat beter, waren de klanken van het Moonlight Quartet dat ik in 1979 begon met twee vrienden uit die vorige bandjes plus een nieuwe drummer. Dansbare achtergrondmuziek maakten we. Veel American Songbook. In 1980 hebben we met het Moonlight Quartet vijf weken gespeeld in een hotel in Zuid-Frankrijk. Dat was in zoverre een leerzame ervaring dat het me voorgoed verloste van het romantische idee om iets in de muziek te gaan doen. Voor zover ik dat idee niet al lang daarvoor had laten varen. In Frankrijk speelden we zes dagen in de week, dagelijks een uur of vier, vijf. In het restaurant, tijdens het eten. Of buiten, bij het zwembad. Na verloop van tijd ging het nogal op werk lijken. Een jaar later hield het kwartet op. Wat daarna restte: thuis piano en gitaar spelen. En opnames maken in een 4-sporen huisstudio’tje. Thuis pielen met geluid. Niet veel anders dan wat ik uiteindelijk voor de radio ben gaan doen, maar dan met muziek van anderen.

The Valentina's

Cabaret Confetti & De Confetti Stars