(klik)

Nu moet ik gewoon een greep doen uit alles wat er zoal een bepaald gevoel
oproept wat inderdaad lijkt op heimwee. Alhoewel het toch ook weer iets heel
anders is. Meer een vorm van nostalgisch of zoiets.
Net als bij het zien van die foto (dia) van onze slaapkamer vroeger. Een soort verdrietig, het is nooit meer terug te halen en eigenlijk weet je ook het fijne er niet meer van.
Die houten poppetjes in het raamkozijn die pa gemaakt had voor een lamp voor onze grotere broers dus dat was weer voor onze tijd.
Die dekenkist met z'n zwart wit geruite deksel met daar boven op "beer" die bromde als je hem voorover boog. Ook zie ik nog zo'n winkeltje waar je uren mee speelde. Dat twee persoons bed en in de andere hoek een ledikantje. Ik denk dat jij daarin sliep, zo klein waren we nog.


(klik)

(klik)

Heimwee, is dat niet dat je bijna wel kunt huilen omdat je nog 's terug wil? Ach, dan is er teveel om op te noemen. Dat zal de leeftijd wel zijn. Maar snuffelend tussen de oude dia's vond ik deze in Köningswinter.

Aan onze avonturen in Duitsland heb ik heel sterke herinneringen. Hoe we daar liepen te zwerven en te rotzooien en stiekem te roken enzo.
Van die HB sigaretten uit de automaat, en hoe oud waren we nou, 12 en 14, hooguit?
Een van de mooiste dingen daar vonden we geloof ik wel die wegkapellen. Waar altijd wel een kaarsje brandde en mooie beeldjes in stonden. Elke keer dat we er een zagen gingen we er even naar binnen.
Weet jij dat nog. Hoe we onze sigaretten dan buiten lieten uit eerbied voor God? Niet dat we gelovig waren, maar je wist maar nooit natuurlijk.



O, en moet je ma zien. Ongeveer 35 jaar, moeder van 6 kinderen. De jongste als bewijs naast haar.
Het is toch onvoorstelbaar! Als je zegt dat ze 15 is geloof ik het ook. We hebben het dus duidelijk van haar :-)

(klik)