(klik)

Houten, handige of zomaar doosjes vind ik leuk. Ik verzamel of spaar ze
zeker niet maar toch heb ik zo her en der al heel wat doosjes staan.
Lekker een beetje wegdromen als ik ineens die doosjes ga zitten open maken. Hoe vind je die ferme doos met sterke tekst?



Die is van Ben geweest, als kleine
jongen bewaarde hij daar allerlei kleine stoere jongensspulletjes in die hij
enkele jaren geleden in de vuilbak kieperde, gelukkig mocht de doos blijven.



Of weer een ander doosje, waar ik een briefje van Erik in bewaar. Hij moest
iets regelen via de telefoon wat hij nogal moeilijk vond, 't was ook nog maar
een klein mannetje, dus bereidde hij z'n gesprekje keurig voor op een briefje. Zo vertederend.


(klik)

(klik)

De kruidenierswarendoos is pas in zwang gekomen sinds er supermarkten bestaan. Vroeger woog de kruidenier alles netjes af en kreeg je de waren mee in een zak. Een puntzak.



Met de opkomst van die dozen kreeg je ook merknamen die erop gedrukt werden. Fijne foto's van de waar die er in zat, en aantrekkelijke kleurtjes. ' Kies mij, kies mij' roepen ze om het hardst.
Daarom is een supermarkt, vooral een dure, een feest voor het oog. De ene doos nog mooier dan de andere. En allemaal om weg te gooien!

Maar niet hier. Hier worden ze gekoesterd en in ere hersteld. In mooie doosjes gestopt. En te koop aangeboden voor 5 euro per setje. Want zo ben ik dan ook wel weer.

(kijk voor meer dozen in mijn kast)


(klik)